اگرچه مهاجرت غيرقانوني به هيچوجه پديده جديدي نيست اما اخبار، تصاوير و ويدئوهايي كه طي چند هفته گذشته در خصوص مهاجرت غيرقانوني عدهاي از ايرانيان به صربستان منتشرشده بار ديگر اين پديده شوم را بر سر زبانها انداخته است. عدهاي كه با سوداي مهاجرت به كشوري اروپايي با پرواز مستقيم وارد صربستان شدهاند و با تصور عبور از مرز و ورود به كرواسي، خود و خانواده را دچار چنان شرايط اسفباري كردهاند كه نه تنها دور از شأن نام ايران و ايراني است كه اساساً از منظر انساني نيز به شدت مذموم و رقتانگيز است.
استيصال مهاجران غيرقانوني ايراني در صربستان اما خوراك خبري بهظاهر بسيار جذابي در اختيار رسانههاي بيگانه نيز قرار داده است تا با به تصوير كشيدن تنها بخشي از مصائب اين افراد، راهبردهاي رسانهاي ضد نظام خود را پيگيري كرده و بر طبل پوشالي شرايط نابسامان در ايران بكوبند. استفاده از عناويني همچون "پناهجويان ايراني در صربستان" بهجاي مهاجران غيرقانوني خود شاهدي بر اين مدعا است. پناه بردن از كجا به كجا ؟ آيا شرايط مشمئزكننده فعلي در نقطه مرزي صربستان عقلا و وجدانا تا آن اندازه مساعد است كه فردي بخواهد به آن پناه ببرد؟ آن هم با خانواده؟
هدف به هيچوجه توجيه برخي مشكلات اقتصادي كشور نيست! بحث اين است كه شرايط كشور هر چه باشد آيا ارزش اين را دارد كه خانه و زندگي را ويران كرده و بدون مطالعه و تنها با توهم زندگي "آرماني" همسر و فرزندان نوجوان خود را آواره زاغهنشيني مفتضحانه كرد؟ اگر به هر دليلي به مهاجرت فكر ميكنيد دستكم از راه درست و آبرومندانه اقدام كنيد؛ نه با خيره شدن بر سرابي كه جز دريوزگي و خفت ثمري در پي نخواهد داشت. چه بسيار خانوادههايي كه بهواسطه همين تصميم اشتباه در غربت از هم پاشيده شده و در نهايت مشكلات و صدمات روحي رواني بسياري را بر زوجين و فرزندان تحميل كرده است.
مهاجرت به هر بهانهاي و با هر هدفي شرايط و الزامات خاص خود را دارد. حتي اگر مهاجرت قانوني نيز بدون مطالعه درست و تخمين دقيق شرايط صورت گيرد، بسيار بعيد است به نتيجه مطلوب ختم شود. تخمينهايي از قبيل تفاوتهاي فرهنگي، هزينههاي زندگي، آينده شغلي، سازگاري كودكان با محيط جديد و دوري از وطن و خانواده تنها گوشهاي از نگرانيهايي است كه بايد به آنها به شكل جدي فكر كرد.
حتي در مهاجرت تحصيلي كه يكي از رايجترين و آبرومندانهترين روشهاي مهاجرتي است ملاحظات بسياري بايد لحاظ شوند. اينكه تنها با داشتن تمكن مالي به فكر تحصيل در خارج از كشور باشيم نيز يكي ديگر از همان اشتباهات رايج محاسباتي است. به همه اين موارد تبليغات از اساس اشتباه برخي مؤسسات سودجوي داخلي و خارجي را هم بايد اضافه كرد. مؤسسات و شركتهايي كه صرفاً با هدف كسب منفعتي مالي، بسياري از متقاضيان را به وادي بسيار خطرناكي ميكشانند كه در بيشتر موارد جز زندگي در كمپ و دراز كردن دست گدايي بهسوي سازمانهاي بينالمللي نتيجهاي در بر نخواهد داشت.
دراينبين روشهاي مهاجرتي بسياري براي كشورهاي متنوع وجود دارند كه با اطلاع دقيق از آنها و اقدام از طريق موسساتي معتبر با سابقهاي قابل رصد، به راحتي ميتوان تبعات مهاجرت به خارج از كشور را كاهش داد. مؤسساتي كه با بهرهمندي از دانش روز و آخرين قوانين اقامتي و مهاجرتي دستكم مسيري امن و آبرومندانه را براي مهاجرت پيش روي متقاضيان قرار ميدهند.
به راستي چه جذابيتي دارد زندگي در كمپ آنهم در غربت و چشم داشتن به كمكهاي دولتهاي خارجي با نگاه ملتمسانه؟! كدام بخش از زندگي در ايران تا آن اندازه ناامن است كه براي فرار از آن بايد همسر و فرزندان خود را در اين فصل از سال در مرز كشوري سردسير آواره كرد؟ چه كسي تاب خواهد آورد كه فرزند خردسالش به ساندويچ مأمور مرزي خيره شود و كدام پدري است كه نگاه سنگين مأموري امنيتي بر همسر و دختر نوجوان خود را تاب بياورد؟
واقعيت اين است كه مهاجرت نيز هم همچون بسياري از پديدههاي اجتماعي با شرايط حاكم بر جامعه اوج و فرود ميگيرد. براي مثال در مقطعي تب ويزاي كانادا در كشور داغ ميشود و بسياري با اطلاعاتي بسيار اندك در خصوص ويزاي كانادا و يا شرايط اخذ اقامت اين كشور پاي در مسيري ميگذارند كه با واقعيتهاي موجود تطابق چنداني ندارد. واقعيت اين است كه ويزاي مولتيپل كانادا تسهيلكننده مهاجرت قانوني به كانادا خواهد بود و نه متضمن آن.
بهبيانديگر متقاضي اخذ اقامت كانادا ميتواند با دريافت ويزاي اين كشور وارد خاك كانادا شده و در آنجا از طريق وكيلي محلي پرونده اقامتي خود را به جريان اندازد. همين ويزاي كانادا نيز شرايط و ضوابطي دارد كه يكي از مهمترين آنها ارائه اطلاعات درست و دقيق از وضعيت زندگي فرد و خانواده ميباشد. واقعيت تأسفبرانگيزي كه بعضاً با آن مواجه ميشويم وعده برخي مؤسسات فرصتطلب به متقاضيان داير بر امكان سندسازي و ارائه مدارك جعلي به سفارت براي اخذ ويزا است كه اين رويكرد نيز جز به رد پرونده و قرار گرفتن متقاضي در ليست سياه سفارت هيچ فايدهاي نخواهد داشت.
در پايان با قطعيت ميتوان گفت هيچ كشوري براي مهاجر غيرقانوني فرش قرمز پهن نكرده است پس پيش از هر تصميمي به اين حقيقت فكر كنيد كه قرار است به شكل غيرقانوني سربار كشوري باشيد و آن كشور اين اجازه را خواهد داشت تا هر برخوردي با شما و خانوادهتان داشته باشد. وقت آن است پيش از اقدام براي مهاجرت، واقعبيني را جايگزين رؤياپردازي كنيم و به هر شكل و سياقي خود و خانواده را در ورطه از هم گسيختن و تأسف ابدي قرار ندهيم.
- چهارشنبه ۰۵ شهریور ۹۹ ۱۶:۵۹ ۱۰۲ بازديد
- ۰ نظر